Adam Słomka kandydatem "lewicy patriotycznej"

[2005-07-04 20:40:34]

Podczas konwencji wyborczej w Częstochowie komitet wyborczy Polska Konfederacja - Godność i Praca postanowił udzielić poparcia Adamowi Słomce w wyborach prezydenckich. Lider Konfederacji Polski Niepodległej - Obozu Patriotycznego zapowiedział, że w ciągu kilku dni zarejestruje swoją kandydaturę w Państwowej Komisji Wyborczej.

Polska Konfederacja - Godność i Praca to komitet, który ukonstytuował się na początku czerwca jako tzw.: "lewica patriotyczna". Współtworzą go: Konfederacja Polski Niepodległej - Obóz Patriotyczny, Ogólnopolski Ruch Obrony Bezrobotnych, Krajowa Wspólnota Emerytów, Rencistów i Kombatantów, Polska Racja Stanu, Porozumienie Organizacji Niepodległościowych i Forum Przedsiębiorców. Ruch odwołuje się do myśli politycznej Józefa Piłsudskiego.

Najważniejsza jest dla nas godna Polska, godna praca, godne życie. Cała nasza kampania będzie się o to opierać, bo dzisiejsze życie publiczne, elity polityczne są po prostu niegodne - powiedział o programie nowego ruchu Adam Słomka. Jak podkreślił, w kampanii prezydenckiej będzie chciał przedstawić program rozwoju drobnej, rodzinnej przedsiębiorczości, walki z bezrobociem i budownictwa socjalnego. Zdaniem Słomki, jego kandydatura będzie stanowiła lewicową alternatywę dla Andrzeja Leppera i Włodzimierza Cimoszewicza.

Polska Konfederacja - Godność i Praca chce także wystartować w wyborach parlamentarnych.

Adam Słomka od 1979 roku działał w opozycyjnej Konfederacji Polski Niepodległej. Od 1991 do 1997 roku był posłem na Sejm z ramienia KPN. W 1996 roku doprowadził do rozłamu w KPN, tworząc opozycyjną wobec Leszka Moczulskiego KPN - Obóz Patriotyczny, który zaangażował się w działalność AWS. W 1997 roku Słomka został posłem z ramienia AWS i zasiadał w Sejmie do 2001 roku. W 2002 roku Słomka przegrał wybory na urząd prezydenta Katowic. W kolejnych latach angażował się w działalność Ogólnopolskiego Ruchu Obrony Bezrobotnych. W 2004 roku był jednym z liderów listy Konfederacji - Ruchu Obrony Bezrobotnych do Parlamentu Europejskiego, która uzyskała w wyborach zaledwie 0,61 proc. głosów.

Trzeba być ślepcem albo głupcem, żeby nie zauważyć, iż obecnie najliczniejszą grupę społeczną, a co za tym idzie - potencjalny elektorat, stanowią ludzie zniechęceni do neoliberalnej polityki gospodarczej i kapitalistycznego wyzysku. Znaczna część tej grupy potencjalnych wyborców pozostaje bez własnej reprezentacji politycznej, choć rozmaici politycy usiłują przedstawić siebie i swoje partie właśnie jako taką reprezentację. Póki robią to prawicowcy (Słomka), koniunkturaliści (Lepper), technokraci, bezideowcy i neoliberałowie (Cimoszewicz, Borowski), tylko wycierający sobie gęby lewicowością, elektorat ten pozostanie w domu, a kolejni "zbawcy lewicy" otrzymają minimalne poparcie w wyborach. Gdyby jednak dotrzeć do wspomnianej przeze mnie grupy z odpowiednimi, konsekwentnie lewicowymi kandydatką lub kandydatem, potrafiącymi zagwarantować, że po wyborach nie wyrzekną się swojego programu, ideologii i sposobu myślenia, zapewniłoby to lewicy sukces wyborczy. Pozostaje mieć nadzieję, że te, wydawałoby się, truizmy dotrą wreszcie do działaczy środowisk lewicowych...

Bartłomiej Kacper Przybylski