Z Joanną Senyszyn, posłanką i wiceprzewodniczącą Sojuszu Lewicy Demokratycznej, rozmawia Jan Złotorowicz.

Jan Złotorowicz: Minął tydzień od tego, jak na Marszu Równości sparafrazowała Pani słowa papieża. Czego przez ten tydzień nauczyła się Pani o Polsce?

Joanna Senyszyn: Ten tydzień nauczył mnie, że warto bronić słusznych poglądów. Otrzymałam bardzo wiele e-maili, SMS-ów, telefonów z wyrazami poparcia. Poparły mnie lewicowe partie i wiele organizacji. Poparło mnie też wielu szeregowych członków SLD, a także całych organizacji partyjnych Sojuszu od szczebla gminnego po wojewódzki. Wszystkim serdecznie dziękuję. Miałam okazję poznać małość i wielkość. Ta sprawa obnażyła małość tzw. autorytetów moralnych. Ks. Boniecki, który podpisał list w obronie oskarżonej o obrazę islamu Oriany Fallaci, równocześnie nie przebierał w słowach atakując mnie.

Czego nauczyła się Pani o lewicy?

Ten tydzień pokazał, że wielu ludzi lewicy jest spragnionych ideowości, zdecydowanej walki, odwagi. Ten tydzień pokazał też, że mamy wyborców, że wielu ludzi czeka, żeby lewica wstała z kolan i zdecydowanie walczyła z prawicą.

Poparło Panią tak wiele środowisk, a nie ujęła się za Panią partia, w której jest Pani wiceszefową.

Całe zło zaczęło się od wypowiedzi Ryszarda Kalisza. Ryszard Kalisz zaraz po marszu, w niedzielę rano w TVN dał się podpuścić prawicy, przyznał jej rację i zaczął za mnie przepraszać. Zaraz do niego zadzwoniłam i powiedziałam, że nie życzę sobie przeprosin w moim imieniu. Odpowiadam za to, co mówię. Świadomie użyłam tych słów. Zostały one przywłaszczone przez prawicę i trafiły do katalogu wypowiedzi antykomunistycznych. Tymczasem Polska wymaga zmian, więc tym słowom też trzeba było nadać nowy sens. Ryszard Kalisz swoim zachowaniem postawił szefa SLD Wojciecha Olejniczaka w bardzo niezręcznej sytuacji. Co innego mówił wiceszef klubu, a co innego wiceszefowa partii. Wojciech Olejniczak znalazł się między młotem a kowadłem.

Jaka jest z tego nauczka dla SLD?

Na portalach internetowych były sondy w sprawie mojej wypowiedzi. Wzięło w nich udział prawie 40 tys. internautów. 53 proc. poparło mnie, 44 opowiedziało się przeciw, a 3 proc. było niezdecydowanych. Czyli razem z Wojtkiem Olejniczakiem mamy poparcie 97 proc. społeczeństwa (śmiech). Ten wynik postaramy się utrzymać w wyborach samorządowych. Ale na parlamentarne trzeba się będzie nastawić na te moje 53 proc. Partia musi przyjąć strategię, priorytety i zdefiniować, co jest dla nas wrogiem. Naszym wrogami są bieda, bezrobocie, wykluczenie społeczne. Musimy też walczyć z ideologiczną ofensywą prawicy. Ale musimy to robić solidarnie. Dotychczas jak był problem, to rzucało się kogoś na pożarcie prawicowym wilkom, a reszta łudziła się, że się uratuje i wszystko będzie w porządku. Nauczka dla lewicy jest taka, że musimy razem walczyć z prawicą i nie dać się zastraszyć. Nie możemy się dalej kajać. Prawica chce, żebyśmy cały czas przepraszali, że żyjemy.

Dziękuję za rozmowę.

Wywiad ukazał się w dzienniku "Trybuna".