Michał Peno: Demokracja sterowana pilotem „środkowego wyborcy”

Słowo od Baumana Obserwując kampanię wyborczą, a mamy ważne wybory, bo prezydenckie, mam kilka przemyśleń, także odnoszących się do tej naszej... [0]

Paulina Kowalska: Pomoc socjalna? A obrączka jest?

System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny... [6]

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część druga

Dwuczęściowy cykl o sytuacji polskiej lewicy. Druga część dotyczy czynników wewnętrznych, czyli takich, na które lewicowi politycy i polityczki mają... [2]

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza

Dwuczęściowy cykl o sytuacji polskiej lewicy. Pierwsza część dotyczy czynników zewnętrznych, czyli stosunkowo niezależnych od lewicowych polityków i... [1]

Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość

Tusk i Trzaskowski najwyraźniej uznali, że niedouczone społeczeństwo, leczące się czosnkiem i wódką i nienawidzące obcych, to w sam raz materiał na... [0]

Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy

Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]

Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić. W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]

Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]

Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]

Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]

Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]

Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]

Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]

Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]

Warszawa: Przemianowanie Ronda Dmowskiego

[2006-11-04 21:33:56]

W piątek 3 listopada warszawscy Zieloni 2004 zorganizowali akcję przemianowania Ronda Dmowskiego na Rondo Gombrowicza. Akcja ta jest częścią protestu przeciw pomnikowi Dmowskiego, postawionemu właśnie przez władze stolicy. Imienia Dmowskiego nie powinno nosić żadne miejsce publiczne w tym kraju – powiedział Adam Ostolski z Zielonych 2004. Niedopuszczalne jest upamiętnianie w ten sposób antysemity, człowieka, którego cały program polityczny sprowadzał się do nienawiści wobec "innych".

Alina Cała, historyczka z ŻIH i współautorka listu przeciw pomnikowi Dmowskiego, przeczytała oświadczenie, wyjaśniające powody zmiany nazwy ronda, a następnie uroczyście przecięła wstęgę i odsłoniła tablicę z nową nazwą.

Dlaczego Gombrowicz zamiast Dmowskiego? – mówiła Alina Cała – Bo Gombrowicz był demokratą, a Dmowski podziwiał Hitlera. (...) Bo Gombrowicz przewietrzył w głowach wielu ludziom, a Dmowski tylko wietrzył spiski. Bo Gombrowicz miał poczucie humoru, a Dmowski nie miał nawet poczucia rzeczywistości. Bo Gombrowicz był wrażliwy i czuł, a Dmowski nienawidził i szczuł.

Pomnik Dmowskiego na Placu na Rozdrożu ma być odsłonięty 11 listopada. Protestują przeciw niemu różne środowiska i organizacje – m.in. Inicjatywa Giertych Musi Odejść i stowarzyszenie Otwarta Rzeczpospolita. W najbliższych dniach można się spodziewać nowych akcji przeciwników upamiętniania założyciela i głównego ideologa endecji.

Reportaż z happeningu znajduje się na stronie www.warszawa.zieloni2004.pl.

Katarzyna Szumlewicz

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Zandberg w Częstochowie!: Częstochowa, Plac Biegańskiego; 14 maja (środa), godz. 12:00
Wsparcie na rzecz funkcjonowania projektu Czerwony Goździk: https://zrzutka.pl/evh9hv; Do 18 maja
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza: Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze; od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska): Kraków
Socialists/communists in Krakow?: Krakow
Poszukuję
Partia lewicowa na symulatorze politycznym: Discord; Teraz
Historia Czerwona
Discord Sejm RP: Polska; Teraz
Szukam książki

Więcej ogłoszeń...

15 maja:

1252 - Papież Innocenty IV wydał bullę Ad extirpanda, w której zezwolił na stosowanie tortur wobec heretyków.

1811 - Paragwaj ogłosił niepodległość.

1848 - Podczas rewolucji lutowej w Paryżu odbyła się demonstracja na rzecz niepodległości Polski.

1903 - W Warszawie urodził się Edward Bugajski, działacz socjalistyczny, działacz ruchu esperantystów.

1911 - Sąd Najwyższy USA, zgodnie z ustawą antymonopolową, nakazał podział międzynarodowej korporacji Standard Oil Johna D. Rockefellera.

1918 - Porażką komunistów zakończyła się wojna domowa w Finlandii.

1932 - W Piotrkowie swe obrady rozpoczął III Zjazd OM TUR. Delegaci wypowiedzieli się za samodzielnością organizacji młodzieży robotniczej i rozszerzeniem jej działalności politycznej.

1991 - Édith Cresson z Partii Socjalistycznej jako pierwsza kobieta stanęła na czele francuskiego rządu.

1997 - 22 lata po zakończeniu wojny w Laosie, USA przyznały się oficjalnie do brania w niej udziału, czemu dotąd zaprzeczały.

2006 - Giorgio Napolitano (Demokraci Lewicy) objął urząd prezydenta Włoch.

2011 - W Hiszpanii powstał ruch Oburzonych.

2012 - François Hollande został zaprzysiężony na urząd prezydenta Francji.

2015 - Założono nieformalny ruch Wolność i Równość.

?

Lewica.pl na Facebooku