System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Premier Calin Popescu Tăriceanu winą za rozpad koalicji obarczył Partię Demokratyczną, która zdecydowała o wystawieniu własnej listy w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Premier podkreślił, że dwóch ministrów z PD było przeciwko przełożeniu daty wyborów do PE. Kolejnym powodem kryzysu miał być konflikt premiera z ministrem ministrem transportu Radu Berceanu.
Przewodniczący Partii Demokratycznej Emil Boc stwierdził, że jego ugrupowanie jest gotowe współtworzyć rząd na bazie dotychczasowego programu, jednak wydaje się to mało prawdopodobne. Partia Narodowo-Liberalna rozpoczęła poszukiwanie nowych wariantów. Największym poparciem wśród liberałów cieszy się koncepcja stworzenia wspólnego rządu z Demokratyczną Unią Węgrów w Rumunii (Uniunea Democrată Maghiară din România/Romániai Magyar Demokrata Szövetség).
Partia Demokratyczna była w przeszłości ugrupowaniem centrolewicowym, jednak w 2005 roku zmieniła swój program i zgłosiła akces do Europejskiej Partii Ludowej, skupiającej ugrupowania chadeckie i konserwatywne.
3 kwietnia nowy gabinet został zaaprobowany przez rumuński parlament. Za jego powołaniem było 302 deputowanych, 27 było przeciw.
Podczas głosowania z sali wyszli parlamentarzyści Partii Demokratycznej, Partii Liberalno-Demokratycznej (Partidul Liberal Democrat) i Partii Socjaldemokratycznej (Partidul Social Democrat). Za powołaniem rządu głosowali deputowani Partii Narodowo-Liberalnej, Demokratycznej Unii Węgrów w Rumunii oraz Partii Konserwatywnej (Partidul Conservator). Przeciw głosowała skrajnie prawicowa Partia Wielkiej Rumunii (Partidul România Mare).
