Wieczorem 13 czerwca w TVP1 odbyła się debata prezydencka. Wzięli w niej udział kandydaci czterech największych klubów parlamentarnych. Sporym zaskoczeniem była obecność Bronisława Komorowskiego, który jeszcze kilka godzin wcześniej podczas spotkania z wyborcami zapowiadał bojkot debaty z uwagi na jej rzekomą dziwną formułę. Ostatecznie jednak pojawił się w telewizyjny studio, podobno po informacji, że Jarosław Kaczyński nie przyjmie zaproszenia do bezpośredniej konfrontacji dwa dni później.

Uczestnicy mieli po jednej minucie na odpowiedź na pytania dotyczące kolejno: wizji prezydentury, usuwania skutków powodzi i zapobiegania im w przyszłości, usprawniania działania sądów, egzekucji prawa i funkcjonowania państwa, wyrównywania szans edukacyjnych, refundacji zapłodnienia in vitro, wprowadzenia euro, prywatyzacji, zwłaszcza służby zdrowia, modernizacji wsi, ułatwień dla przedsiębiorców, bezpieczeństwa energetycznego, stosunku do państw nadbałtyckich, Ukrainy i Gruzji, pozostawania polskich wojsk w Afganistanie, a także strategicznych kierunków polskiej polityki zagranicznej.

Kandydaci byli dobrze przygotowani: udzielali wcześniej zaplanowanych odpowiedzi. Debata była przez to mało spontaniczna, choć zdarzały się próby nawiązania dialogu, na przykład przez Grzegorza Napieralskiego z Komorowskim. Ten drugi kandydat parokrotnie nawiązywał do wypowiedzi przedmówców. W najbardziej wyrazisty sposób miało to miejsce na samym końcu, gdy zarzucił Napieralskiemu, że zawierając zakulisowy układ z PiSem SLD popiera sposób funkcjonowania IV RP, który doprowadził do śmierci Barbary Blidy.

Wśród "złotych myśli" warto zacytować Waldemara Pawlaka: Rolnicy najlepiej wyciskają "brukselkę" (o korzystaniu z dotacji unijnych), Czas przejść na zieloną stronę mocy (o energii ze źródeł odnawialnych) i Bagnetami można zaprowadzić porządek, ale cholernie trudno na nich usiedzieć (przypisywane Napoleonowi, w kontekście polityki zagranicznej). Zaskakująca była też deklaracja Kaczyńskiego, że trzeba nawiązać do pakietu Wilczka. Przypomnijmy, że ten minister przemysłu w rządzie Mieczysława Rakowskiego wprowadził w 1988 roku najbardziej liberalne, tzn. gwarantujące największą swobodę działalności gospodarczej, przepisy w powojennej Polsce. W czasach kapitalizmu (od 1989 roku) swoboda ta była ograniczana, o czym niechętnie mówią zwolennicy neoliberalnej gospodarki, krytykując "mroczne czasy komunizmu".

W podsumowaniu debaty, w którym każdy z kandydatów miał tylko jedną minutę do dyspozycji, Pawlak zadeklarował częstsze odwoływanie się do tego instrumentu demokracji bezpośredniej, jakie stanowi referendum, postulował przemianę senatu w izbę samorządową, a także uczynienie zwycięstw podstawą edukacji patriotycznej. Napieralski obiecywał nowoczesną prezydenturę, opartą na dialogu, sprzeciwił się powrotowi IV Rzeczpospolitej, a także zwrócił się do potencjalnych wyborców Komorowskiego z apelem, żeby przenieśli swoje głosy na niego. Kaczyński postulował patriotyzm rozwojowy, porozumienie po tragedii smoleńskiej i tragedii powodzi, rozmawianie o najważniejszych sprawach na nowych zasadach, a także wyraził pragnienie, żeby za 10 lat Polska była lepsza niż dziś (u polityka skupionego na przeszłości jest to dostrzegalna zmiana). Komorowski z kolei postawił sobie za cel dogonienie krajów starej Unii, zwłaszcza pod względem zamożności, modernizację Polski (określenie jakby żywcem wyjęte z pełnego nowomowy raportu Michała Boniego) i odcięcie się od IV RP. Wtedy też sugerował istnienie tajnego porozumienia SLD z PiSem. Kaczyński chciał to skomentować, ale prowadzący dziennikarze trzymając się sztywno formuły programu do tego nie dopuścili.