System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Najistotniejszą, proponowaną przez rząd, zmianą jest przyznanie większych uprawnień dwustronnym komisjom negocjacyjnym na szczeblu zakładu pracy. W przypadku konfliktów między przedsiębiorcą a pracownikami ustalenia komisji zakładowych będą miały moc nadrzędną wobec decyzji komisji resortowych i regionalnych. Dotyczyć to będzie zwłaszcza wysokości podstawowej płacy i premii, stawek zaszeregowania, pracy w godzinach nadliczbowych, elastycznego czasu pracy.
Nowe przepisy faworyzują prywatnych właścicieli kosztem pracowników i związków zawodowych. Są one częścią pakietu narzuconych Hiszpanii tzw. reform, przewidujących m.in. dokonanie cięć w wydatkach budżetowych, przeprowadzenie reformy emerytalnej czy prywatyzację. Są one elementem programu ratowania systemu finansowego przygotowanego dla będących w kłopotach krajów Unii Europejskiej, jak Grecja, Irlandia czy Portugalia.
Przyjęcie przez rząd zmian w prawie pracy poprzedziły burzliwe protesty społeczne. Na dzień przed rozpatrywaniem projektu przez rząd w centrum Madrytu zgromadziły się setki młodych ludzi wyrażających swoje niezadowolenie z rządowych projektów. "Nie chcemy płacić za kryzys!" - skandowali demonstranci, domagając się ukrócenia wydatków na utrzymanie parlamentu. Czeski lewicowy dziennik "Haló Noviny" cytuje wypowiedź jednego z demonstrujących, 21-letniego studenta Luisa Fernándeza, który mówił: Jesteśmy tu dlatego, że oni chcą wprowadzić prawo, które da przywileje pracodawcom, a ci będą mogli robić co chcą. Zanim przyjmiecie ustawę chcemy wam powiedzieć - dość. Nie jesteśmy towarem w rękach bankierów i polityków. Część spośród protestującej młodzieży wzięła się za ręce i wyciągnęła klucze wołając: "To są klucze naszych rodziców!" Dali w ten sposób do zrozumienia, że młodzi ludzie nie mogą znaleźć pracy i zmuszeni są do mieszkania razem z rodzicami. Bezrobocie w Hiszpanii osiągnęło w pierwszym kwartale tego roku poziom 21,3 proc. Szczególnie dotkliwie odczuwają to ludzie młodzi. Nie ma pracy około połowa młodzieży poniżej 25 roku życia.
Bolesław K. Jaszczuk
