Eurostat podał, że w 2010 roku 810 500 osób uzyskało obywatelstwo któregoś z 27 państw Unii Europejskiej. Największej liczbie obywatelstwo przyznały: Wielka Brytania (195 tys.), Francja (143 tys.), Hiszpania (124 tys.) i Niemcy (105 tys.). W sumie te cztery kraje złożyły się na 70 proc. łącznej liczby, która w porównaniu do 2009 roku wzrosła o 4 proc., głównie za sprawą wzrostu w Hiszpanii.

Najwięcej nowych obywateli przybyło z Aryki (29 proc.), Azji (23 proc.), krajów Europy nie należących do UE (19 proc.), obu Ameryk (19 proc.), jednego z pozostałych 26 krajów UE (9 proc.) i Oceanii (1 proc.).

Największą liczbę obywatelstw na 1000 mieszkańców przyznano w Luksemburgu (8,6), Szwecji (3,5), Belgii (3,2) i Wielkiej Brytanii (3,1). Średnia dla wszystkich 27 krajów to 1,6, zaś z 12 krajach tzw. Starej Unii mniej niż 1.

Liczba przyznanych obywatelstw w odniesieniu do liczby obcokrajowców na stałe mieszkających w danym kraju najwyższa była w: Portugalii (5,6 na 100), Polsce (5,0), Szwecji (4,9), Wielkiej Brytanii (4,6) i na Malcie (4,5).

Największą liczbę obywatelstw Unii otrzymali obywatele: Maroka (67 tys.), Turcji (49,9 tys.), Ekwadoru (45,2 tys.), Indii (34,7 tys.) i Kolumbii (27,5 tys.), przy czym z wymienionych na początku czterech krajach Unii w Wielkiej Brytanii stosunkowo najwięcej obywatelstw przyznano osobom pochodzącym z Indii i Pakistanu, we Francji – z Maroka i Algierii, w Hiszpanii – z Ekadoru i Kolumbii, w Niemczech – z Turcji.

W niektórych krajach członkowskich duża część obywatelstw przyznana została obywatelom jakiegoś jednego państwa: na Węgrzech – Rumunii (65 proc.), w Grecji – Albanii (65 proc.), na Lotwie i w Estonii – z byłego Związku Radzieckiego (odpowiednio 96 i 91 proc.).

W Polsce w 2010 roku przyznano obywatelstwo 2,9 tys. osób, co oznacza kilkunastoprocentowy wzrost w porównaniu do 2009 roku (2,5 tys.).