System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Thatcher była pierwszą w historii premierką Wielkiej Brytanii, a także najdłużej sprawującą ten urząd osobą w XX w. Była również jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci europejskiej polityki ostatnich dekad, autorką jednego z najbardziej surowych i antyspołecznych programów cięć wydatków publicznych. Od 1959 r. zasiadała w Izbie Gmin, natomiast w latach 1979-1990 pełniła funkcję głowy brytyjskiego rządu.
Dla ruchu konserwatywnego była prawdziwą ikoną. Jako jedna z pierwszych osób w brytyjskim parlamencie popierała dekryminalizację homoseksualizmu i legalizację aborcji, jednocześnie głosowała jednak za przywrócenie prawa chłosty i sprzeciwiała się ułatwieniom w procedurze rozwodowej. Słynęła także z brutalnej polityki wobec związków zawodowych, w ramach której w agresywny sposób tłumiła np. słynne protesty górników w latach 1984-85. Prowadziła także agresywną politykę zagraniczną: sprzeciwiała się zjednoczeniu Niemiec oraz angażowała olbrzymie środki w wojnie z Argentyną, której celem było odzyskanie Falklandów. Wspierała ponadto chilijską dyktaturę Augusto Pinocheta. Do dzisiaj uchodzi za symboliczną twarz doktryny ekonomicznego szoku, a jej wybór na urząd premierki uważa się za początek dominacji neoliberalizmu na świecie (razem z wcześniejszym o rok powołaniem na szefa amerykańskiej rezerwy federalnej Paula Volckera i rok późniejszym wyborem Ronalda Reagana na prezydenta USA). Równie brutalnie, co z protestami pracowników rozprawiała się również z przedstawicielami wielu subkultur i ruchów kontrkulturowych.
Thatcher od kilku lat nie uczestniczyła w brytyjskim życiu publicznym, z którego wycofała się właściwie w 2002 r. po serii udarów. Jej śmierć następuje w symbolicznym momencie, kiedy konserwatywny rząd Davida Camerona przygotowuje program najbardziej radykalnych cięć w brytyjskiej polityce społecznej na przestrzeni minionych dekad, niejednokrotnie porównywany do działań „Żelaznej Damy”.
Fot. Wikimedia Commons
