System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Studenci zebrali się przez Facebooka, tworząc grupę "Querer no ver" (Nie chcieć widzieć). Dokładnie 1210 osób zaskoczyło przechodniów w centrum Santiago, kładąc sie nagle na chodniku, jedna obok drugiej, tworząc długą linie prowadzącą do Pałacu Prezydenckiego La Moneda. Przez 11 minut milczeli, potem spokojnie się rozeszli. W ten sposób młodzi chcieli upamiętnić ponad tysiąc osób wciąż uważanych za zaginione w czasie dyktatury Pinocheta. O pokojowej akcji piszą dziś media i portale w kraju.
Młodzi ludzie coraz częściej włączają się w gorącą debatę dotyczącą okresu reżimu. Ta zmiana pokoleniowa pociąga za sobą kolejne - powiedziała historyczka Ximena Goecke (na zdjęciu). Jej zdaniem dzisiejsi dwudziestolatkowie zadają wiele pytań o przeszłość, często nie rozumieją zachowania swoich rodziców, bo nie znają strachu, dyscypliny i kontroli reżimu, nie mają więc tej bariery, chcą zrozumieć i nie boją się pytać, ani wyrażać opinii o obecnym rządzie. To wszystko powoduje napięcie, co zmusza społeczeństwo i władze do konkretnej reakcji i wyraźnych opinii.
W ubiegłym tygodniu, 40 lat po zamachu stanu, za współpracę z reżimem generała Pinocheta przeprosili chilijscy sędziowie.
Zdj. profilowe na Facebooku
