System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Blok zebrał się przed budynkiem Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej. Rafał Zieleniewski z PUL rozpoczął wiec wyjaśniając ideę bloku antykapitalistycznego, a także mówiąc o konieczności protestów ze strajkiem generalnym włącznie. Piotr Ciszewski z OZZ IP oraz WSL określił MPiPS jako strefę niszczenia praw pracowniczych. Powiedział, że to rządzący, a nie protestujący związkowcy biorą mieszkańców Warszawy na zakładników.
Po krótkim wiecu blok ruszył spod ministerstwa i połączył się z główną demonstracją związkową. Na czele bloku niesiono transparenty „Władza precz” oraz „Czas na strajk generalny”, a także "Stop roszczeniowym pracodawcom" i "Walcz, protestuj, stawiaj opór". Skandowano „Uderz, uderz w kapitalizm, naszą drogą syndykalizm!”, „Wolność, równość, pomoc wzajemna!” oraz „Strajk, strajk generalny!”. Duży entuzjazm wśród innych protestujących wywołało hasło „rząd na bruk, bruk na rząd”.
Blok przy dźwiękach gwizdków i trąbek przeszedł otoczony transparentami do Placu Zamkowego, gdzie kończyła się demonstracja związkowa. Rozdawane były biuletyny i ulotki dotyczące strajku generalnego. Pod koniec demonstracji do bloku dołączyła grupa członków i sympatyków Związku Syndykalistów Polski, którzy rozdawali swoje materiały wśród związkowców.
(fot. P.N.)
