Warszawa - Olbrzymia demonstracja związkowa

Warszawa: Olbrzymia demonstracja związkowa

[2013-09-15 21:24:42]

14 września w Warszawie tysiące ludzi demonstrowało w sobotę w stolicy przeciwko antysocjalnej, neoliberalnej polityce rządu. Był to najważniejszy dzień trwających od środy Ogólnopolskich Dni Protestu, zorganizowanych przez trzy największe centrale związkowe, NSZZ "Solidarność", OPZZ i Forum Związków Zawodowych.

Według policji manifestacje zgromadziły 100 tys. osób, a organizatorzy mówili o blisko 200 tys. ludzi.

Głównym hasłem manifestacji było „Dość lekceważenia społeczeństwa”. Demonstranci spotkali się na rondzie de Gaulle’a, a różne grupy wyruszyły z kilku miejsc: pochód Solidarności sprzed Sejmu, demonstracja OPZZ zaczęła się przed Pałacem Kultury i Nauki, a FZZ przed Stadionem Narodowym.

Do związkowców dołączyło też wiele innych organizacji reprezentujących tak lewicę, jak i prawicę. W manifestacji szły między innymi: Kluby „Gazety Polskiej”, członkowie Kancelarii Sprawiedliwości Społecznej , Ogólnopolskiego Związku Zawodowego „Inicjatywa Pracownicza”, Związek Działkowców, Zieloni. Byli też nieliczni przedstawiciele ruchów katolickich, nacjonalistycznych i anarchistycznych. Całość demonstracji przeszła na pl. Zamkowy, gdzie przemawiali liderzy związkowi.

Manifestanci skandowali m.in. „Złodzieje!”, „Dość tchórzy na stanowiskach ministerialnych”, „Nie ma zgody na elastyczny czas pracy”, „Nie pozwolimy na budowanie Polski bez obywateli”, „Nie pozwolimy na robienie z pracowników niewolników”, „Czas na strajk generalny” i „Rząd na bruk, bruk na rząd”.

Manifestanci złożyli petycję w Pałacu Prezydenckim. Odebrał ją zastępca szefa Kancelarii Prezydenta Sławomir Rybicki. Związkowcy wręczyli prezydentowi petycje, które wręczyli 3 dni wcześniej do siedmiu ministerstw, pod którymi demonstrowali. Skrytykowali też Komorowskiego za podpisywanie bez konsultacji antyspołecznych ustaw rządu i zaapelowali do niego o działania na rzecz przywrócenia realnego, a nie pozorowanego dialogu społecznego w Polsce.

Na placu Zamkowym wszyscy liderzy związkowi, Piotr Duda, Jan Guz i Tadeusz Chwałka ostro krytykowali rząd, zarzucając premierowi wdrażanie antyspołecznych ustaw, które przyczyniają się do wzrostu ubóstwa, bezrobocia, niskich płac, braku stabilności zatrudnienia.

Przedstawiciele wszystkich centrali od wielu tygodniu przedstawiają swoje propozycje dla rządu. Są to między innymi: przyjęcie ustawy wymuszającej szybszy wzrost płacy minimalnej i wprowadzenie minimalnej płacy godzinowej wysokości 11 zł brutto, podniesienie progów dochodowych upoważniających najuboższych do świadczeń rodzinnych i socjalnych, wycofanie się rządu z obowiązującej już zmiany wieku emerytalnego, który został podwyższony do 67 lat dla wszystkich pracowników, skrócenie tygodnia pracy z 40 do 38 godzin, zwiększenie wydatków na pomoc bezrobotnym, ograniczenie stosowania umów śmieciowych, w tym zniesienie ich w zamówieniach publicznych, zwiększenie progresji podatkowej, pakiet zmian poprawiających funkcjonowanie ochrony zdrowia.

Demonstracje zakończyły się tuż przed godziną 16.

Policja nie odnotowała poważniejszych incydentów, a z nielicznymi zakłóceniami radziły sobie służby porządkowe organizatorów manifestacji.

Protesty związkowców zaczęły się od wyjścia strony związkowej z Komisji Trójstronnej. Był to protest przeciwko lekceważeniu przez rząd postulatów związkowych i przyjmowania kolejnych rozwiązań bez konsultacji w Komisji. Wychodząc z sali obrad, związkowcy zażądali między innymi dymisji odwołania ministra pracy i polityki społecznej oraz przewodniczącego Komisji Władysława Kosiniaka-Kamysza i wycofania zmian w Kodeksie Pracy pozwalających na wydłużenie okresu rozliczeniowego czasu pracy z 4 do 12 miesięcy i umożliwiających stosowanie przerywanego czasu pracy.

Piotr Szumlewicz

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Michał Peno: Demokracja sterowana pilotem „środkowego wyborcy”

Paulina Kowalska: Pomoc socjalna? A obrączka jest?

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część druga

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza

Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość

Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy

Warszawa: Olbrzymia demonstracja związkowa

lewica.pl w telefonie

17 maja: