Słyszę różne niby to rozsądne głosy, że Gaza i Flotylla do niej płynąca to nie nasza sprawa, że mamy ważniejsze zagrożenia, że Gaza jest daleko i nie...
Całkowicie nie rozumiejąc sytuacji, krytycy Izraela twierdzili, że bombardowanie Gazy nie zmierza do celu, jakim jest zniszczenie Hamasu, tylko...
Polska nigdy nie była tak bogata. Ale też nigdy ci na dole nie żyli o tyle gorzej od tych na górze. Kontrasty społeczne rodzą złość, a nawet...
Obecne ruchy „antysystemowe” wychodzą poza racjonalne podziały. Tym bardziej że zawarte są w nich istniejące od dawna na prawicy wizje...
Rosyjskie drony wtargnęły w polską przestrzeń powietrzną i zostały zestrzelone. Mogło być ich nawet kilkanaście. Jeden spadając uszkodził dom we wsi...
Dla prawicy problem z edukacją sprowadza się do tego, że wtłaczana uczniom porcja patriotyzmu wciąż jest za mała, by wychować tłum karnych...
Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Karol Templin: O konflikcie ukraińskim w paradygmacie realizmu
Tomasz Miłkowski: Ściana
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Film Zanussiego zgarnął aż sześć statuetek. Za scenariusz i reżyserię (obie nagrody dla Zanussiego), za żenujący film na ważny temat, za występ poniżej talentu (dla Agnieszki Grochowskiej), za najbardziej żenującą scenę (zabawy z pejczem i męskimi prostytutkami). Do twórców filmu, z których nikt nie pojawił się na gali, popełzał również Wielki Wąż, nagroda za najgorszy film roku 2014.
Węże dla najgorszych aktorów otrzymali Borys Szyc (za rolę w filmie Dżej, dżej) i Barbara Kurdej-Szatan (Dzień dobry, kocham cię!). Wśród innych wyróżnionych znalazły się m.in. pocałunek wśród kul (Miasto 44 – jako najlepszy efekt specjalnej troski) oraz plakat reklamujący film Karol, który został świętym (najgorszy plakat).
Obce ciało to polsko-włoska produkcja opowiadająca historię pary młodych katolików, której drogę do szczęścia przecinają niewyżyte korporacyjne harpie. Film od początku wzbudzał kontrowersje – reżyser skarżył się włoskiej prasie, że „w Polsce produkcję filmu zablokowało skrajne skrzydło feminizmu”. Jednak Polski Instytut Sztuki Filmowej wyłożył na Obce ciało 2 mln 200 tys. złotych. Na fatalne recenzje Zanussi zareagował atakiem na "niekompetentnych krytyków", a prawicowe i katolickie media chwaliły jego dzieło za „opowiedzenie się za wartościami”.
- Mimo najszczerszych chęci, nie dostrzegamy w Obcym ciele obiecywanych wartości, wiarygodnej dyskusji o współczesnej Polsce i jego duchowości w obliczu krwawej korporacyjnej machiny – napisała w uzasadnieniu kapituła Węży.
Tegoroczna edycja Węży była czwartą edycją tej anty-nagrody. Stworzona na wzór amerykańskiej Złotej Maliny przez krytyka filmowego Kamila Śmiałkowskiego, swą nazwę czerpie z tytułu filmu Marka Piestraka Klątwa Doliny Węży, polsko-radzieckiego horroru przygodowego z 1987 r.
Grafika: Plakat filmowy
