Czesław Kulesza: Lewicowa? Niebezpieczna wizja bezpieczeństwa
[2019-04-14 20:03:22]
![]() W swej najnowszej książce nie ustosunkowuje się on – jakby chciał polski wydawca – do kwestii kryzysu lewicy, lecz jedynie do tego, co było jego założeniem (oryginalny tytuł książki to A foreign policy for the left), koncentrując się na możliwości ustanowienia pomiędzy różnymi środowiskami lewicy konsensusu w dziedzinie międzynarodowej polityki bezpieczeństwa. Podmiotem krytyki stają się tutaj te grupy lewicy, które nie wpisują się w zestaw reguł moralnych promowanych przez autora. Walzerowi przeszkadza silny wśród lewicowców pacyfizm i niechęć do ingerowania w sprawy wewnętrzne innych państw. Uważa on, że taka postawa jest zbytnim wnikaniem w niuanse, co utrudnia należyte reagowanie na niebezpieczeństwa wynikające z tyranii i braku poszanowania dla demokracji. W całej książce autor w sposób wybiórczy i bardzo uproszczający traktuje historyczne doświadczenia lewicy. Dotyczy to zarówno czasów bardzo odległych, tutaj przewija się krytyka pacyfizmu i niedemokratycznych praktyk obciążających naszą opcję, jak i bliższych, tutaj krytyka dotyczy niechęci lewicy do interwencji zbrojnych i towarzyszący jej komunitarystyczny relatywizm w ocenie wojen. Dosyć ciekawym zabiegiem jest próba przedstawienia amerykańskich interwencji zbrojnych jako siły zbawczej służącej wyższym, postępowym celom oraz chęć włączenia do takich działań innych krajów: Musimy działać na rzecz ograniczenia amerykańskiej hegemonii za pomocą kompromisu (równowagi, o której pisał Gramsci) i globalnego podziału pracy, nie stając się antyamerykańskimi Amerykanami. Naszym sojusznikom w innych krajach musimy uzmysławiać, że też są odpowiedzialni za to, jak funkcjonuje ten świat. Trudno nie zauważyć, że wizja Walzera bardzo zdawkowo porusza istotne kwestie: potrzeby zmian systemowych, kolejnego kryzysu kapitalizmu (szczególnie w jego neoliberalnej odsłonie), imperializmu, czy chociażby mniej zależnego od kwestii ustrojowych istnieniu baz amerykańskich na terytoriach innych państw, handlu bronią, czy uczestnictwa najemników w konfliktach zbrojnych. Autor zbytnio liczy na to, że demokratyczna kontrola form podejmowania decyzji w sprawach dotyczących interwencji zbrojnych pozwoli na ograniczenie błędnych decyzji dotyczących ingerencji w sprawy wewnętrzne innych państw. Nie jestem również przekonany, czy przy takiej wykładni lewicowości autor książki Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania znajdzie wielu sojuszników do realizacji swojej wizji. Wyzwania stawiane przed lewicą nie są niczym nowym. Natomiast doktrynalna walka z systemami autorytarnymi w imię prawa narodów do samostanowienia, tworzenie bardziej demokratycznych instytucji panadnarodowych koordynujących politykę międzynarodową w imię zachodnich wartości, wciąganie innych państw do zaangażowania na rzecz bardziej postępowego świata brzmi jak świecki mesjanizm. Największym wyzwaniem, przed którym stoi lewica, jest odbudowa jej pozycji na scenie politycznej, przekonanie społeczeństw, iż jej ideały oraz program są nadal aktualne. Powrót do tradycyjnej dla niej waleczności, chęci realnej zmiany otaczającego świata. Flirt socjaldemokracji ze środowiskami liberalnymi i uwikłanie w neoliberalizm sporo kosztował lewicę. Lewica musi wypowiedzieć zdecydowaną wojnę siłom skrajnie prawicowym i autorytarnym, powinna współpracować w tej dziedzinie, ale rozwiązania powinny być wdrażane na poziomie krajowym. Michael Walzer, Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania, Warszawskie Wydawnictwo Literackie „MUZA”, Warszawa 2018, ss. 303. Recenzja ukazała się na portalu przeglad-socjalistyczny.pl. |
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Syndrom wybrania
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Materializacja frustracji i gniewu
- Pod prąd!: Trzaskowski połknie lewicę
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Nauka o religiach winna łączyć a nie dzielić
- Blog Radosława S. Czarneckiego: Syndrom Pigmaliona i efekt Golema
- Wsparcie na rzecz funkcjonowania projektu Czerwony Goździk
- https://zrzutka.pl/evh9hv
- Do 18 maja
- Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
- Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
- Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
- Poszukuję
- Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
- Historia Czerwona
- Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
- Szukam książki
- Poszukuję książek
2 lipca:
1839 - Bunt niewolników na statku Amistad.
1840 - W Rzymie zmarł Bogdan Jański, pierwszy chronologicznie polski socjalista, saintsimonista.
1843 - W Cassino urodził się Antonio Labriola filozof, teoretyk marksizmu, działacz włoskiego ruchu robotniczego.
1923 - W Bninie urodziła się Wisława Szymborska, poetka, eseistka i krytyk literacki, tłumacz, felietonistka; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996).
1925 - Urodził się Patrice Lumumba, kongijski polityk lewicowy, pierwszy premier niepodległego Konga, obalony i zamordowany 1961.
1925 - Urodził się Medgar Evers, aktywista ruchu na rzecz praw obywatelskich czarnej ludności w USA; zamordowany w 1963.
1928 - W Wielkiej Brytanii kobiety, które ukończyły 21. rok życia otrzymały czynne i bierne prawo wyborcze.
1949 - Zmarł Georgi Dymitrow, bułgarski działacz komunistyczny. 1933 oskarżony przez nazistów o podpalenie Reichstagu. Uniewinniony. 1946 premier Bułgarii. 1948 sekretarz generalny BPK.
1964 - Prezydent USA Lyndon Johnson podpisał ustawę o swobodach obywatelskich dla Afroamerykanów. Dokument ten podpisał również Martin Luther King.
1976 - Zjednoczenie Wietnamu Północnego z Południowym i utrworzenie Socjalistycznej Republiki Wietnamu.
1979 - Przez uczestników ROPCiO z Krakowa został założony Ruch Porozumienia Polskich Socjalistów. Byli to: Krzysztof Bzdyl, Krzysztof Gąsiorowski, Stanisław Janik-Palczewski, Romana Kahl-Stachniewicz, Mieczysław Majdzik i Stanisław Tor.
2006 - W Managui zmarł Herty Lewites, lewicowy polityk nikaraguański, minister w sandinistowskim rządzie w latach 1979-90.
?