W roku 1980 socjolog Bruno Latour wywołał skandal twierdzeniem, że wbrew ustaleniom francuskich mikrobiologów Ramzes II nie mógł umrzeć na gruźlicę,...
Bestialskie bicie uczestników powyborczych protestów przez policję i siły specjalne OMON nie zastraszyło społeczeństwa, lecz sprawiło, że Aleksander...
Prawo i Sprawiedliwość oświadczyło właśnie, że nie cofnie się przed niczym na drodze do wprowadzenia w Polsce państwa wyznaniowego. Za bełkotem...
Tomasz Markiewka: Pożytek z gniewu
Marcin Napiórkowski: Stawmy czoła obcej ideologii, która zagraża dziś Polsce! 
Małgorzata Kąkiel: Rabarbar, Taplary, Polska
Jarosław Czechowicz: Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli
Anna Artwińska: Matka Courage gdańskiej stoczni. Nowa biografia Anny Walentynowicz
Tomasz Marek Sosnowski: Pozwólmy sobie na gniew
Jarosław Pietrzak: Filmowcy, PRL i neoliberalizm
Szef grupy śledczej, tzw. Palmegruppen, Krister Petersson na specjalnej konferencji prasowej oznajmił, że osobą podejrzaną o zabójstwo premiera jest Stig Engström, grafik, pracujący nieopodal miejsca zbrodni.
Podejrzany już od 20 lat nie żyje, więc nie da się już postawić go przed sądem. W ten sposób zakończyło się najdłuższe w historii Szwecji śledztwo.
Olof Palme od 1969 r. stał na czele Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Premierem był wówczas już po raz drugi. Najpierw w latach 1969-1976, a potem ponownie od 1982 r.
Szef szwedzkiego rządu w chwili śmierci miał 59 lat. Został zastrzelony na ulicy w centrum Sztokholmu nocą 28 lutego 1986 r., gdy bez ochrony wracał ze swoją żoną Lisbet z kina. Dwukrotnie strzelono mu z bliskiej odległości w plecy.
fot. Wikimedia Commons
