
Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość
Tusk i Trzaskowski najwyraźniej uznali, że niedouczone społeczeństwo, leczące się czosnkiem i wódką i nienawidzące obcych, to w sam raz materiał na... [0]
Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]
Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?
Największymi przegranymi okazują się w tej sytuacji osoby na etacie. Najwyraźniej nie są potrzebne gospodarce i wszystkie powinny założyć... [0]
Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia
Nie można mieć popularnej posłanki w swoich szeregach i nie mieć jednocześnie. Wybór jest dość prosty: albo osoby nieheteronormatywne, albo... [10]
Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm
Dziś Europa wyraźnie nie jest traktowana jako główna sojuszniczka USA, więc należy rozważyć między innymi możliwość strategicznego sojuszu z Chinami... [4]
Tomasz S. Markiewka: Niepamięć to przepis na polityczną katastrofę
Nie mamy w Polsce pamięci społecznej po pandemii COVID-19. Jest tylko jedna duża grupa, która dobrze pamięta pandemię i umie wykorzystać ją... [1]
Więcej...


Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić.
W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]
Więcej...


Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]
Więcej...


Julian Mordarski: Nowy rozdział w Senegalu
[2024-06-01 09:40:22]
Bassirou Diomaye Faye, zatwierdzony 29 marca przez Sąd Konstytucyjny Senegalu jako nowy prezydent-elekt, wprowadza nowy styl rządzenia, zapowiadając znaczące zmiany w kraju i regionie. Wybór 44-letniego polityka, który określa siebie jako „lewicowego panafrykanistę”, na urząd prezydenta był dużym zaskoczeniem. Jako najmłodszy prezydent w historii Senegalu, Faye jest symbolem wsparcia dla radykalnych reform systemowych. Jego zwycięstwo szczególnie cieszy młodzież senegalską, która pokłada w nim nadzieje na lepszą przyszłość.
Faye wprowadza nowe zasady, które mają na celu uproszczenie protokołów i zwiększenie efektywności administracji publicznej. Przykładem jest jego decyzja z 30 kwietnia o zniesieniu obowiązku uroczystego powitania na lotnisku, co miało na celu uniknięcie marnowania czasu przez wysokich urzędników państwowych. Jego powrót z wizyty w Wybrzeżu Kości Słoniowej 7 maja był skromny i bez tradycyjnych ceremonii.
Nowy styl rządzenia Faye i mianowanego przez niego premiera Ousmane Sonko objawia się również w działaniach komunikacyjnych. Wizerunek prezydenta jest starannie kształtowany, co widoczne było m.in. podczas wspólnej wizyty na meczu koszykówki z prezydentem Rwandy Paulem Kagame.
Transparentność i walka z korupcją
Od momentu objęcia urzędu przez Faye, ogłoszono plany audytów w sektorach rybołówstwa i nieruchomości. Najbardziej oczekiwane były jednak działania dotyczące wzrostu cen podstawowych produktów. Plan awaryjny przeciwdziałający drożyźnie został ogłoszony 15 maja, co ma na celu złagodzenie skutków rosnących kosztów życia dla mieszkańców Senegalu.
Faye podjął również kroki w kierunku większej transparentności, publikując raporty z działalności Sądu Obrachunkowego oraz Krajowego Urzędu ds. Walki z Oszustwami i Korupcją. Raporty te, sporządzone w ciągu ostatnich pięciu lat, ujawniają przypadki malwersacji, sprzeniewierzenia środków publicznych i zawyżonych kosztów, zwłaszcza w ministerstwie zdrowia w czasie kryzysu Covid-19. Administracja poprzedniego prezydenta Macky Salla wstrzymała ich publikację, aby uniknąć skandali przed wyborami.
Polityka kadrowa i etyka
Nowy rząd Faye’a wprowadził również nowe zasady pracy w administracji publicznej, w tym codzienne biometryczne rejestrowanie obecności urzędników. Premier Sonko nakazał również członkom rządu rezygnację z ich lokalnych mandatów wyborczych w ciągu miesiąca od nominacji, dając przykład jako pierwszy poprzez swoją rezygnację ze stanowiska burmistrza Ziguinchor. Inni ministrowie podążyli jego śladem rezygnując z funkcji w lokalnych samorządach.
Wcześniej łączenie obowiązków ministerialnych z mandatami wyborczymi w lokalnych samorządach było praktyką stosowaną przez wielu polityków. Ministrowie często pełnili równocześnie funkcje w rządzie centralnym oraz zajmowali stanowiska burmistrzów czy członkowów rad lokalnych. Było to powszechnie akceptowane i traktowane jako część politycznej praktyki w kraju.
Jednak decyzja premiera Sonko ma na na celu wprowadzenie bardziej klarownego podziału ról i odpowiedzialności, aby ministrowie mogli w pełni skoncentrować się na swoich obowiązkach w rządzie centralnym bez rozpraszania uwagi na inne funkcje.
Jednak pomimo tych działań, Faye napotyka trudności w realizacji niektórych ze swoich obietnic. Przewidziane w programie jego partii PASTEF (Patrioci Senegalu na rzecz Pracy, Etyki i Braterstwa) konkursy na stanowiska w administracji publicznej zostały zastąpione nominacjami, co krytykują przeciwnicy nowego prezydenta.
Suwerenność monetarna
Faye zapowiedział również przegląd polityki monetarnej, w tym możliwość rezygnacji z używania franka CFA, waluty kontrolowanej przez Francję, która jest postrzegana jako narzędzie neokolonializmu. Podkreślił, że „nie ma suwerenności bez suwerenności monetarnej”. Mimo, że jego program zakłada zmniejszenie wpływów Francji w kraju, Prezydent Francji Emmanuel Macron Macron wyraził nadzieję na intensyfikację partnerstwa między krajami, a Faye zapewnił, że Senegal pozostanie zaufanym partnerem dla zagranicznych sojuszników.
Przyszłość Senegalu
Pod rządami Faye’a, Senegal może stać się częścią szerszego ruchu antyimperialistycznego i antykolonialnego, który zyskuje na znaczeniu w Afryce Zachodniej. Czy Faye zdoła wprowadzić obiecywane reformy i spełnić oczekiwania narodu? Zobaczymy. Jedno jest pewne – jego prezydentura wywołuje znaczące zainteresowanie i nadzieje na zmiany.
Julian Mordarski
Tekst pochodzi ze strony internetowej dziennika Trybuna
Julian Mordarski - szef działu zagranicznego dziennika Trybuna. Absolwent Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim od 3 lat związany z lewicowymi mediami.
fot. Wikimedia Commons
|
lewica.pl w telefonie
Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:
-
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
-
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
-
Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
-
Poszukuję
-
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
-
Historia Czerwona
-
Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
-
Szukam książki
-
Poszukuję książek
-
"PPS dlaczego się nie udało" - kupię!!!
- Lca
Więcej ogłoszeń...
24 kwietnia:
1794 - W Warszawie ukonstytuował się klub jakobinów pod nazwą Zgromadzenie Obywateli Ofiarujących Posługę i Pomoc Magistraturom Narodowym w Celu Dobra Ojczyzny.
1906 - Organizacja Techniczno-Bojowa PPS odbiła 10 więźniów Pawiaka.
1916 - Wybuch powstania wielkanocnego w Dublinie; jedną z głównych sił antybrytyjskich była socjalistyczna Irlandzka Armia Obywatelska (ICA) pod dowództwem Jamesa Connolly’ego.
1983 - Socjalistyczna Partia Austrii (SPÖ) wygrała wybory parlamentarne.
1988 - W I turze wyborów prezydenckich we Francji François Mitterrand zdobył 34,1% głosów.
2013 - Niedaleko stolicy Bangladeszu Dhaki zawalił się ośmiokondygnacyjny budynek Rana Plaza, mieszczący kilka zakładów odzieżowych. Zginęło 1127 osób, a około 2500 zostało rannych.
?