Warszawa - Pogrzeb Adama Schaffa

Warszawa: Pogrzeb Adama Schaffa

[2006-11-21 22:50:00]

W dniu dzisiejszym na komunalnym Cmentarzu Powązkowskim odbył się pogrzeb prof. Adama Schaffa, wybitnego filozofa i teoretyka marksizmu.

Jednego z najważniejszych ideologów marksistowskich w historii żegnało przeszło 200 osób: rodzina, przyjaciele, współpracownicy, uczniowie, ludzie lewicy.

Prof. Andrzej Werblan wspominał Adama Schaffa, jako jednego wybitnego teoretyka marksizmu, ale również jako swojego przyjaciela. Werblan podkreślił, że ich przyjaźń z Schaffem przetrwała pomimo licznych rozbieżności ideowych, jakie w czasie ich znajomości miały miejsce.

Z kolei prof. Bohdan Chwedeńczuk – uczeń Schaffa, w swojej mowie stwierdził, że jego mistrz był zarówno wielkim filozofem jak i politykiem. Wymienił on jego najważniejsze osiągnięcia naukowe, a także uwypuklił znaczenie wyborów politycznych. Wyraził wielkie uznanie dla Schaffa jako marksisty, reprezentującego najlepszy, czyli najbardziej racjonalistyczny, nurt tego kierunku filozoficznego. Podkreślił, że Schaff zawsze był daleki zarówno od dogmatyzmu, jak i od "politycznego mętniactwa", w które popadli niektórzy byli rewizjoniści.

Prof. Jan Rychlewski wspominał Adama Schaffa, jako przyjaciela i politycznego towarzysza. Rychlewski podkreślił zainteresowanie Schaffa matematyką, a także prorocze podejście do roli Chin we współczesnym świecie. Na zakończenie odczytał list kondolencyjny od Stowarzyszenia Marksistów Polskich.

Swojego ojca wspominała również Ewa Schaff - córka zmarłego.

Adam Schaff urodził się 10 marca 1913 roku we Lwowie. Studiował ekonomię w Paryżu oraz filozofię we Lwowie. Był członkiem KC PPR. Od 1941 roku przebywał w Moskwie, gdzie studiował filozofię na Uniwersytecie Moskiewskim, w ZSRR uzyskał doktorat i habilitację.

W 1948 r. powrócił do Warszawy. Rok później założył ideologiczny Instytut Kształcenia Kadr Naukowych, którym kierował do 1968 r. W latach 1952-1953 był kierownikiem Instytutu Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1956-1968. Instytutem Filozofii i Socjologii PAN. Był protektorem prowadzonego przez Adama Michnika Klubu Poszukiwaczy Sprzeczności. Padł ofiarą antysemickiej nagonki w Marcu 1968.

W roku 1969 został członkiem Klubu Rzymskiego. Zyskał sobie opinię rewizjonisty, za co w 1984 roku został wydalony z PZPR. Był jednym z teoretyków eurokomunizmu, wielką popularnością cieszył się w Ameryce Łacińskiej. Pod koniec życia jego poglądy były bliskie ideom głoszonym przez alterglobalistów.

Autor ponad 30 książek o języku i tematyce marksistowskiej m.in: "Marksizm a Jednostka Ludzka", "Alienacja jako Zjawisko Społeczne", "Wstęp do Semantyki", "Język i poznanie".

Otrzymał tytuły doktora honoris causa paryskiej Sorbony, uniwersytetów w Nancy oraz Michigan w Ann Arbor.

Zmarł w Warszawie 12 listopada 2006 roku w wieku 93 lat.

Bartosz Machalica