System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Po zliczeniu 622 z 646 mandatów, rozkład sił w parlamencie przedstawia się nastepująco:
Partia Pracy - 353 mandaty (-47)
Partia Konserwatywna - 196 mandatów (+33)
Liberalni Demokraci - 61 mandatów (+11)
Szkocka Partia Narodowa - 6 mandatów (+2)
Plaid Cymru - 3 mandaty (-1)
Sinn Féin - 1 mandat (0)
Independent Kidderminster Hospital and Health Concern - 1 mandat (0)
Do brytyjskiego parlamentu dostał się także George Galloway, były poseł Partii Pracy i lider koalicji RESPECT, zrzeszającej lewicowych socjalistów i działaczy antywojennych. W kilku innych okręgach wyborczych kandydaci RESPECT znaleźli się na czołowych pozycjach, wyprzedzając tam konserwatystów oraz liberalnych demokratów i przegrywając tylko z Partią Pracy. Ze względu na specyfikę brytyjskiego systemu wyborczego rezultaty te nie przełożyły się jednak na mandaty parlamentarne.
Michael Howard, przewodniczący Partii Konserwatywnej pogratulował socjaldemokratom: "Z publikowanych rezultatów wynika, że pan Blair zdobył dla laburzystów trzecią kadencję. Gratuluję mu tego zwycięstwa."
Piotr Tomczyk
Adrian Zandberg
